Ostatnio dodane
Kalendarz odbioru odpadów 2024
Kalendarz niedziel handlowych w 2024 roku
Sołecka Strategia
Rozwoju Wsi
Rozwoju Wsi
Historia Wola Sokołowska (Heller)
Wola Sokołowska jest małym, należącym do Pobiednej przysiólkiem, które zaraz po II wojnie
światowej nazywano Kolonia Wola Sokolowska. Położona jest w północnej części Pobiednej. Od
północy graniczy z Czechami a po jej wschodniej stronie znajduje się Las Świecki.
Ten przysiółek Pobiednej sięga swymi początkami XVII w. W 1665 r. Daniel von Loeben, właściciel majątku Dolne Świecie wybudował przy trakcie z Pobiednej do Leśnej (dzisiejsza Kowalska Droga powstała dopiero dwa wieki później) karczmę zwaną "Ostatni Halerz" (z niem. "Letzter Heller"), w której pierwszym szynkarzem był niejaki Krzysztof Aume. W latach 1667-1672 wokół tej gospody egzulanci czescy i śląscy postawili szereg domostw. Początkowo osadę nazwano Nowym Wolimierzem a później przylgnęła do niej nazwa Halerz (Heller). Karczma "Ostatni Halerz" położona była nie tylko w sąsiedztwie ważnej drogi i granicy z Czechami, w pobliżu graniczyły ze sobą majątki rycerskie Świecie i Pobiedna. Różnie tłumaczono powstanie nazwy oberży, którą znano w całej okolicy. Pewnego razu miał ją odwiedzić wędrowny czeladnik, który zażądał piwa i oświadczył, że ma już tylko ostatniego halerza. Karczmarz ucieszony tym, że ma wreszcie dobrą nazwę dla swojej gospody, ugościł czeladnika za darmo. Inne podanie zaś mówi, iż zbierający się w karczmie na tajne narady mieszkańcy Pobiednej obiecali procesować sie z Gersdorfami do ostatniego halerza. Gospoda rzeczywiście była miejscem zgromadzeń niezadowolonych z rządów Wiganda von Gersdorfa mieszkańców Pobiednej, którym przewodził cukiernik Beniamin Schmolke. Założyciel górniczego miasteczka wielokrotnie zabiegał u Loebena, aby ten nie wpuszczał poddanych z Pobiednej do "Ostatniego Halerza". W końcu rozgoryczony Gersdorf polecił wybudować w Woli Sokołowskiej nową gospodę o nazwie "Jeleni Szynk". W odpowiedzi von Loeben też postawił karczmę, niedaleko kościoła w Wolimierzu, bardzo blisko północnych granic Pobiednej.
Żeby było śmieszniej Gersdorf również kazał wznieść jeszcze jedną, konkurencyjna gospodę i to pod samym Wolimierzem. Ta swego rodzaju "wojna na karczmy" znalazła swój finał przed najwyższą instancją sądową na Górnych Łóżycach, czyli tzw. sądem zwyczajnym (Oberamtem) z siedzibą w Budziszynie. Wyrokiem wspomnianego sądu obydwie gospody w Woli Sokołowskiej po roku 1673 zostały zburzone.
Do II wojny światowej większość gospodarstw we wsi należało do Wolimierza, a tylko niewielki, południowy fragment wchodził w skład Pobiednej. W listopadzie 1904 r. w pobliżu miejscowości została uruchomiona linia kolejowa, łącząca Mirsk z Frydlantem w Czechach.
W 1690 r. pewien koniokrad został powieszony na szubienicy, która stała w pobliżu Woli Sokołowskiej (przy drodze do Pobiednej). Resztki miejscowej szubienicy były jeszcze widoczne podczas wojny siedmioletniej (1756-1763).
Do II wojny światowej w obecnej Woli Sokołowskiej znajdowała się restauracja, sklep, urząd celny, dom rekolenwalescencyjny (sanatorium) i wiele gospodarstw rolnych.
Pocztówka Woli Sokołowskiej z 1916 roku
Obecnie Wola Sokołowska jest ulicą Pobiednej. Jeszcze do niedawna przy tej ulicy znajdowało się tylko 9 budynków mieszkalnych, które były wybudowane jeszcze przed 1945 rokiem. Na poniższej pocztówce można zobaczyć budynki, których niestety już nie ma.
Pocztówka Woli Sokołowskiej z około 1920 roku
Obecnie zaczęło się to zmieniać i przy ulicy Wola Sokołowska zaczęły powstawać nowe budynki.
Opracował: Leszek Bartnik na podstawie "Polskie Górne Łóżyce" - Waldemara Beny oraz materiałów własnych.
Ten przysiółek Pobiednej sięga swymi początkami XVII w. W 1665 r. Daniel von Loeben, właściciel majątku Dolne Świecie wybudował przy trakcie z Pobiednej do Leśnej (dzisiejsza Kowalska Droga powstała dopiero dwa wieki później) karczmę zwaną "Ostatni Halerz" (z niem. "Letzter Heller"), w której pierwszym szynkarzem był niejaki Krzysztof Aume. W latach 1667-1672 wokół tej gospody egzulanci czescy i śląscy postawili szereg domostw. Początkowo osadę nazwano Nowym Wolimierzem a później przylgnęła do niej nazwa Halerz (Heller). Karczma "Ostatni Halerz" położona była nie tylko w sąsiedztwie ważnej drogi i granicy z Czechami, w pobliżu graniczyły ze sobą majątki rycerskie Świecie i Pobiedna. Różnie tłumaczono powstanie nazwy oberży, którą znano w całej okolicy. Pewnego razu miał ją odwiedzić wędrowny czeladnik, który zażądał piwa i oświadczył, że ma już tylko ostatniego halerza. Karczmarz ucieszony tym, że ma wreszcie dobrą nazwę dla swojej gospody, ugościł czeladnika za darmo. Inne podanie zaś mówi, iż zbierający się w karczmie na tajne narady mieszkańcy Pobiednej obiecali procesować sie z Gersdorfami do ostatniego halerza. Gospoda rzeczywiście była miejscem zgromadzeń niezadowolonych z rządów Wiganda von Gersdorfa mieszkańców Pobiednej, którym przewodził cukiernik Beniamin Schmolke. Założyciel górniczego miasteczka wielokrotnie zabiegał u Loebena, aby ten nie wpuszczał poddanych z Pobiednej do "Ostatniego Halerza". W końcu rozgoryczony Gersdorf polecił wybudować w Woli Sokołowskiej nową gospodę o nazwie "Jeleni Szynk". W odpowiedzi von Loeben też postawił karczmę, niedaleko kościoła w Wolimierzu, bardzo blisko północnych granic Pobiednej.
Żeby było śmieszniej Gersdorf również kazał wznieść jeszcze jedną, konkurencyjna gospodę i to pod samym Wolimierzem. Ta swego rodzaju "wojna na karczmy" znalazła swój finał przed najwyższą instancją sądową na Górnych Łóżycach, czyli tzw. sądem zwyczajnym (Oberamtem) z siedzibą w Budziszynie. Wyrokiem wspomnianego sądu obydwie gospody w Woli Sokołowskiej po roku 1673 zostały zburzone.
Do II wojny światowej większość gospodarstw we wsi należało do Wolimierza, a tylko niewielki, południowy fragment wchodził w skład Pobiednej. W listopadzie 1904 r. w pobliżu miejscowości została uruchomiona linia kolejowa, łącząca Mirsk z Frydlantem w Czechach.
W 1690 r. pewien koniokrad został powieszony na szubienicy, która stała w pobliżu Woli Sokołowskiej (przy drodze do Pobiednej). Resztki miejscowej szubienicy były jeszcze widoczne podczas wojny siedmioletniej (1756-1763).
Do II wojny światowej w obecnej Woli Sokołowskiej znajdowała się restauracja, sklep, urząd celny, dom rekolenwalescencyjny (sanatorium) i wiele gospodarstw rolnych.
Pocztówka Woli Sokołowskiej z 1916 roku
Obecnie Wola Sokołowska jest ulicą Pobiednej. Jeszcze do niedawna przy tej ulicy znajdowało się tylko 9 budynków mieszkalnych, które były wybudowane jeszcze przed 1945 rokiem. Na poniższej pocztówce można zobaczyć budynki, których niestety już nie ma.
Pocztówka Woli Sokołowskiej z około 1920 roku
Obecnie zaczęło się to zmieniać i przy ulicy Wola Sokołowska zaczęły powstawać nowe budynki.
Opracował: Leszek Bartnik na podstawie "Polskie Górne Łóżyce" - Waldemara Beny oraz materiałów własnych.
Dołącz do nas
Kalendarium
Czy wiesz, że...
Panorama
Wirtualny cmentarz
osoby zainteresowane ich wykorzystaniem (w całości, lub części) proszone są o uprzedni kontakt z redakcją serwisu www.pobiedna.pl.
copyright © pobiedna.pl 2007-2023 Statystyki obsługuje system statystyk
